Ouderschap met Compassie

Ik heb de Basistraining Ouderschap met Compassie gevolgd bij Zayma. Ik ben deze gaan volgen omdat ik vond dat ik teveel schreeuwde tegen mijn kinderen en hier graag verandering in wilde brengen. De cursus heeft hierin veel voor mij veranderd. Ik ben me nog bewuster geworden dat achter elk gedrag dat ik vertoon een behoefte ligt en dat achter elk gedrag van mijn kinderen een behoefte schuilt. Vaak komt schreeuwen voort uit nare gevoelens uit het verleden waarin behoeftes niet vervuld werden. Dit was voor mij echt een openbaring. Tevens heb ik het verschil geleerd tussen sympathie en empathie. Ik wist niet dat ik voorheen sympathie gaf terwijl ik dacht empathie te geven. Nu leerde ik empathie te geven door actief te luisteren en ruimte te geven aan de ander. Ook ontving ik tijdens het oefenen ook empathie voor een situatie die ik had mee gemaakt en toen merkte ik hoe helend dat voor me was. Ik kan het iedereen aanraden!

Ik heb Astara leren kennen als een prachtmens vol passie. Zij kwam bij ons mamacafé Zaanstreek een workshop “Opvoeden met Compassie” geven. Ondanks de beknopte introductie waren de ruim twintig deelnemers na afloop heel enthousiast en geinspireerd. De theorie werd aan de hand van situaties ingebracht door de deelnemers uitgelegd. Hierdoor werd de theorie, die soms best ingewikkeld kan zijn, heel toegankelijk en inzichtelijk. In de weken erna beleefde ik bij mijn beide kinderen een situatie die de kracht van compassie duidelijk maakte. Al is het uiteraard een leerproces waarbij ik vaak pas naderhand denk, oja, als ik nou éérst even stil had gestaan. Klik op mijn naam voor de link naar een artikel waarin ik beide situaties uitgebreid beschrijf: http://kroost.org/zo-kan-het-ook/kracht-benoemen/

Geïnspireerd door de basistraining was ik op zoek naar meer verdieping van het Geweldloos Communiceren en volgde ik ook de verdiepingstraining Onvoorwaardelijk Ouderschap. De kwetsbaarheid die Astara toonde was versterkend voor het groepsproces en een voorbeeld voor hoe kwetsbaar wij ons mogen voelen. De veelheid aan casussen en ruimte voor vragen uit de praktijk maken de avonden levendig en geven heel praktisch toepasbare handvatten. Mijn grootste AHA is dat je de pauze van “tot 10 tellen” kunt opvullen met wat anders dan tot 10 tellen, en dat werkt veel effectiever om op korte en lange termijn met elkaar te blijven communiceren op een constructieve manier. Ik neem ook mee dat wanneer ik mijn behoeftes uitspreek, ik een ander de kans geef om daar iets mee te doen. Of niet. Dat maakt het samenleven zuiverder, de druk op de ketel minder. En ik heb het inzicht dat ik het mijn kinderen gun dat hun ware behoeftes gezien worden, en dat zij vanuit hun liefde voor mij ook mij gunnen dat mijn ware behoeftes gezien worden. Ook mijn man merkt een verschil in hoe ik nu communiceer. Ik wil het geleerde zeker toe blijven passen, alhoewel ik niet het voornemen heb om een ‘perfecte’ GC-er te worden. Ik hoop dat alle kleine beetjes helpen en mijn intentie om het goed te doen landt bij de mensen om mij heen.